.png)
Het was zaterdag en ik had dienst op de afdeling cardiologie. Een patiënt werd opgenomen omdat ze te veel vocht vasthield en last had van hartfalen. Ik liep enthousiast haar kamer binnen en groette haar. Mevrouw zat er goed bij en wilde graag even uit bed om zich wat op te frissen. Dus ik dacht ik help haar een handje. Terwijl ik haar overeind hielp, zakte ze plotseling naar een kant weg. Ze kon niet meer praten. Mijn hart sloeg een slag over. Ik drukte meteen op de noodbel waarna mijn collega’s snel arriveerden. We startten meteen met de ABCDE-procedure. Met deze methode kun je snel vaststellen wat er mogelijk aan de hand is. Het leek erop dat mevrouw een CVA, een beroerte, had gekregen. Ik belde de arts en gelukkig was hij er snel. Daar was ik blij om want in het weekend kan het soms iets langer duren.
Met de arts nam ik door wat er was gebeurd en wat we al hadden gedaan. De arts belde de neuroloog en wij zorgden daarna dat mevrouw zo snel mogelijk naar beneden kon voor een CT-scan. De situatie was ernstig: ze was halfzijdig verlamd. Ondertussen heb ik de familie ingelicht en opgevangen op de afdeling. Ik bood hen iets te drinken aan en legde uit wat er was gebeurd met hun moeder. Op zulke momenten wil je niet gehaast overkomen, maar rustig de tijd nemen en een luisterend oor bieden. Voor familie staat de wereld ineens even stil. Op het Cathlab werd nog een interventie uitgevoerd om het verstopte bloedvat open te krijgen. Helaas heeft dit niet het gewenste effect gehad en is mevrouw overleden.
Dit was mijn eerste acute CVA op de afdeling cardiologie. Het is indrukwekkend om mee te maken. Het ene moment praat je nog vrolijk tegen iemand en help je haar uit bed, het volgende moment kantelt de situatie volledig. Dat contrast blijft bizar om mee te maken.
Na afloop hebben we de situatie met elkaar nabesproken. De samenwerking met artsen en collega’s was goed en fijn: iedereen wist wat hij of zij moest doen en stond elkaar niet in de weg. We concludeerden dat iedereen goed heeft gehandeld.
Deze onverwachte situaties maken dat ik altijd scherp moet zijn op signalen. Ze zijn soms heftig, maar juist daardoor is het werk op de afdeling zo boeiend en uitdagend. Iedere dag is anders en je weet vooraf nooit wat je meemaakt tijdens je dienst. Dat maakt dit werk intens, leerzaam én ontzettend waardevol.
