"Ik voelde de adrenaline in mijn lijf en wist gelijk: dit wordt serieus"

Het was een drukke dienst op de hartbewaking toen er een man van rond de 65 binnenkwam. Hij had geen uitgebreide medische voorgeschiedenis en was nog niet eerder in een ziekenhuis geweest. Hij voelde zich niet goed, dus was hij toch maar even langs de huisarts gegaan. Die stuurde hem direct door. Toen hij bij ons binnenkwam, zei hij dat hij pijn op de borst had. Meneer werd direct naar het Cathlab gestuurd voor verder onderzoek. Al snel bleek dat drie van zijn kransslagaders ernstig waren vernauwd. Zijn bloed kon niet goed doorstromen, dat verklaarde zijn klachten. 

Toen hij bij ons terugkwam op de hartbewaking, bleef hij pijn houden. We moesten hem veel medicijnen geven. Ik voelde gelijk dat de situatie echt kritiek was, dus ik besloot onmiddellijk de cardiothoracaal chirurg erbij te roepen. Die zat in een familiegesprek, maar dit was zeer dringend! Dus heb ik hem toch uit dat gesprek gehaald. Ik gaf hem een snelle samenvatting van de toestand van de patiënt: meneer was niet stabiel en naar mijn idee had hij een operatie nodig. De arts stelde mij een paar vragen en bevestigde het: deze patiënt moest een acute bypassoperatie (CABG) krijgen en wel met spoed. Dat was geen makkelijke boodschap aan de patiënt om te brengen. Gelukkig was er direct plek op de OK. 

Samen met mijn collega’s heb ik meneer voorbereid op deze acute en ingrijpende operatie. Er moeten snel een aantal zaken voorbereid worden: bloedonderzoek, kuitmaat opnemen (want er wordt een bloedvat uit zijn been gebruikt), pijnmedicatie geven en een spoedhartecho. In de tussentijd probeerde ik ook de spanning bij meneer en zijn partner een beetje te verlichten. Er komt plotseling veel op hen af dus het is belangrijk dat ze weten wat ze kunnen verwachten. Ik leg dan uit wat er gaat gebeuren en waarom snel handelen van levensbelang is. Ook vraag ik of hij misschien nog iemand wil bellen. Hij wilde graag zijn kinderen nog even gedag zeggen voor deze spannende operatie. Zijn partner was bij hem en dat gaf hem rust. We brengen meneer naar de OK en nemen afscheid van hem. 

De operatie is goed verlopen en de eerste dagen na deze grote ingreep herstelt meneer op de IC. Daar is familiebegeleiding aanwezig om meer uitleg te geven over het herstelproces. Het is altijd weer fijn om te horen dat het goed is afgelopen met de patiënt. Dan weet ik weer waarom ik gekozen heb voor dit vak. 

Als ik terugkijk op deze dienst dan denk ik dat we het met elkaar goed gedaan hebben. De samenwerking met de artsen en collega’s verliep soepel. Ook met de OK. Als zo’n spoedsituatie zich voordoet, sta ik gelijk ‘aan’. Er zit dan altijd veel tijdsdruk op. Je voelt de adrenaline in je lijf en je doet wat er op dat moment moet gebeuren op basis van je kennis en ervaring. Alles gaat dan heel snel, ook voor de patiënt en familie. Dat maakt indruk, elke keer weer.