5 april 2024
Als MRI-laborant werk ik vaak op locatie Nieuwegein. We voeren hier diverse onderzoeken uit, variërend van enkelbanden tot hersentumoren. Een veelvoorkomend onderzoek is de MRI van de lumbale wervelkolom vanwege mogelijke hernia’s. De patiënt ligt dan in een buis, vergelijkbaar met een waterglijbaan, maar dan zonder water.
Onlangs had ik een nerveuze patiënte die deze scan moest ondergaan. Al snel bleek dat ze claustrofobisch was, wat het idee van het liggen in de 70 cm brede MRI-scanner extra beangstigend maakte. Ik nam extra de tijd om haar gerust te stellen en probeerde verschillende posities uit om haar comfort te verhogen. Tijdens de scan hield ik haar via de intercom voortdurend op de hoogte van de voortgang en prees haar moed.
Uiteindelijk rondde we het onderzoek succesvol af. Haar nervositeit verdween en ze was zichtbaar opgelucht. Ze had niet verwacht dat het zou lukken en was dankbaar dat ze nu eindelijk een behandelplan zou krijgen voor haar pijn. Haar waardering was overweldigend en dit soort momenten geven mij enorme voldoening.
Dit soort ervaringen deel ik graag met mijn collega’s. Wij, als team, zetten altijd dat extra stapje om onze patiënten zo goed mogelijk te helpen, ongeacht de uitdaging. Die extra tijd en aandacht maken onze afdeling uniek.