.png)
5 februari 2024
Als verpleegkundige op de afdeling Cardiologie en Cardiothoracale Chirurgie begon ik, samen met 5 collega’s, een klein jaar geleden aan een verdiepende opleiding die mijn professionele horizon zou verbreden: de CCTC-opleiding. Een ‘reis’ van 9 maanden vol uitdagingen, soms ook frustraties en uiteindelijk overwinning. Onderwerpen die aan bod komen tijdens de opleiding: het beoordelen van ritmestroken en ECG’s, antistolling, pacemakers en ICD’s, psychosociale zorg, verschillende soorten thoraxchirurgie, ABCDE-methodiek, diverse soort aandoeningen en behandelmethoden (zowel chirurgisch als niet-chirurgisch) met bijbehorende complicaties etc.
Tijdens deze 9 maanden durende opleiding volgde ik elke maand een intensieve lesweek waarin ik les kreeg van verschillende disciplines, waaronder verpleegkundig specialisten van de afdeling. Dit vond ik niet alleen heel leerzaam, maar vooral ook erg leuk. We gingen in de les echt de diepte in en wat ik heel fijn vond is dat je wat je hebt geleerd direct kon toepassen in de praktijk. We bespraken casussen, leerden sneller symptomen herkennen en we ontwikkelden onze klinische blik. Dit helpt om beter te anticiperen en zo kun je jezelf stapsgewijs ontwikkelen van junior, met als uiteindelijk doel senior CCTC-verpleegkundige.
Hoe ik me voelde in het begin? Om eerlijk te zijn overweldigd. Het was allemaal nieuw en erg veel. Ritmestroken en ECG’s beoordelen waren echte hoofdbrekers waarvan ik dacht dat ik het echt nooit onder de knie zou krijgen. Mijn collega’s zeiden steeds “blijven oefenen en nabespreken, dan krijg je het echt wel door. En die toetsen ga je ook halen”. Gefrustreerd en bijna stampvoetend als een klein kind zei ik dan: “dat zeg je nu wel, maar het is gewoon echt moeilijk en je zal zien dat ik de eerste ben die het niet gaat begrijpen”. Vaak kreeg ik dan weer terug dat ik mij teveel zorgen maakte en dat het vanzelf wel goed zou komen. Uiteindelijk begon alles langzaam maar zeker op zijn plek te vallen.
En ja hoor, ze hadden gelijk. Blijven oefenen met beoordelen en nabespreken met je collega’s helpt echt. Uiteindelijk werd het allemaal wat logischer. Na maandenlang hard werken en doorzetten was het moment daar! Met mijn diploma CCTC in handen voelde ik een golf van trots en voldoening door me heen gaan. Dus tegen al diegenen die zich nu net zo voelen als ik destijds zeg ik: “blijf geloven in jezelf, blijf oefenen en voor je het weet sta jij hier ook stralend met je diploma in handen.
.png)
Auteur: Jayden
