Nieuwe leerwerkunit op de CSA versnelt ontwikkeling van studenten

Waarom een leerwerkunit?
Het idee voor een LWU ontstond begin 2024, op initiatief van het afdelingshoofd. Ola was nog maar net een paar maanden praktijkopleider en kreeg de opdracht om het inwerk- en begeleidingssysteem te verbeteren. 

 “We merkten dat het opleiden op de CSA weinig structuur had,” vertelt Ola. “Studenten kwamen soms direct in het diepe terecht, zonder dat ze zich echt veilig voelden. Er werd veel van hen verwacht en ze ervoeren onvoldoende begeleiding. Voor werkbegeleiders was het ook zwaar: ieder deed dit naast zijn gewone werkzaamheden, vaak één-op-één, terwijl de productie om snelheid vroeg. Ik dacht: dit moet anders.”

Inspiratie uit de verpleegafdelingen
Om een goed beeld te krijgen van hoe een leerwerkunit in de praktijk werkt, keek Ola mee op verpleegafdelingen waar al langer met dit concept wordt gewerkt. Dat bood waardevolle inspiratie, maar bleek niet één op één over te nemen naar de CSA. “Wij werken met verschillende ruimtes en losse modules, waardoor we veel zelf hebben moeten uitdenken en opzetten,” vertelt ze. Het uitgangspunt bleef wel hetzelfde: een veilige leeromgeving creëren, waarin studenten zich stap voor stap kunnen ontwikkelen onder begeleiding van ervaren collega’s.

Hoe ziet de leerwerkunit eruit?
De leerwerkunit beslaat het eerste jaar van de opleiding en combineert theorie en praktijk. In de ochtenden geven werkbegeleiders aan de hand van een presentatie uitleg over protocollen, werkwijzen en instrumentensets. Studenten krijgen opdrachten mee, zoals het doorlezen van protocollen, en oefenen in een soort skillslab. In de middagen brengen zij het geleerde meteen in de praktijk, zonder dat zij worden meegerekend in de bezetting. Een belangrijk verschil met de oude situatie is dat nu één werkbegeleider zich richt op de hele groep studenten. Deze werkbegeleider heeft die dag geen andere werkzaamheden. “Dat geeft rust, structuur en meer ruimte voor het stellen van vragen,” legt Ola uit.
 

Kevin (35) maakte de overstap van de horeca naar de CSA en is erg tevreden met het leertraject. “Ik bof echt. Veel van mijn medestudenten worden meteen in de productie gezet, maar ik krijg eerst de kans om de fijne kneepjes te leren zonder tijdsdruk. Daardoor voel ik me na negen maanden al best zeker,” vertelt hij.

Theorie en praktijk hand in hand
De modules sluiten aan bij de opbouw vanuit het ROC. Elke module wordt eerst in de LWU behandeld, daarna volgt een periode waarin studenten meedraaien in de praktijk, altijd gekoppeld aan een werkbegeleider. Dit noemen we een ‘live’ periode. Ola: “Het voordeel is dat studenten nu beter voorbereid zijn voordat ze zelfstandig in de praktijk komen. Ze hebben instrumentensets al eens in handen gehad en weten wat er van ze verwacht wordt.”

Reacties uit het team
In het begin was het wennen: ineens vier studenten tegelijk in plaats van twee, en ’s middags een “invasie” op de werkvloer. Toch ervaart het team ook voordelen. “Het brengt afwisseling en het houdt ons ook scherp,” zegt Ola. “Sommige protocollen bleken verouderd; studenten signaleerden dat, waardoor wij ons werk verbeteren.”

Eerste resultaten en toekomst
De pilot laat zien dat studenten sneller zelfstandig worden: waar eerder vaak anderhalf jaar nodig was voordat ze volwaardig konden meedraaien, kan dat nu al na ongeveer 12 maanden, een enorme winst. Ola hoopt dat de LWU zich verder door ontwikkelt: “Over een paar jaar wil ik dat het soepel loopt, dat er meer animo is om werkbegeleider te worden en dat we meer studenten kunnen opleiden zonder dat de werkdruk te hoog wordt.”

Ola heeft een duidelijke boodschap aan collega-ziekenhuizen: “Gewoon doen. Ja, het vraagt tijd, ruimte en investering, maar je hebt er snel profijt van. Studenten leren sneller, voelen zich veiliger en je hebt uiteindelijk beter voorbereide medewerkers.”